Pasożyty nie mają szans z terapią biorezonansową
Jeżeli uważasz że biorezonans nie jest w stanie pozbyć się małych szkodników z Twojego organizmu, bardzo się mylisz. Terapia ta ma spore sukcesy w tym polu.
Wszystko sprowadza się właśnie do "drgań". Otóż każdy człowiek ma inne, każdy jego narząd również. To sam tyczy się pasożytów - nie ukryją się, jeżeli tam są, da się je wykryć dzięki ich drganiom właściwym. Jak się już je wykryje, to tak samo można je zniszczyć, w końcu wiemy że są, wiemy jakie drgania mają, pozostaje kwestia odseparowania tych drgań, tak aby Twój organizm wrócił do zdrowia! Genialne w swej prostocie a zarazem bardzo skuteczne. Już po kilku takich zabiegach, wszystko co było nie tak z Twoim ciałem wraca do normy a Ty możesz cieszyć się końskim zdrowiem!
Dodatkowo, terapia łączy się z usuwaniem szkodliwych pozostałości które zostawił nieproszony gość - dzięki temu unikniemy powrotu pasożytów, jak również dokładnie oczyścimy swój organizm.
Wikipedia o pasożycie
Dzięki Wikipedii, przedstawiam oto definicję wewnętrznego wroga większości z nas:
Pasożyt wewnętrzny (endopasożyt) ? organizm cudzożywny, który żyje wewnątrz innego organizmu i dla którego organizm ten (żywiciel) jest źródłem pożywienia.
Pasożyty wewnętrzne jako patogeny często są przyczyną poważnych chorób, zwykle cechuje je duża wybiórczość pokarmowa i specjalizacja. Endopasożytami są często pierwotniaki (np. lamblie), nicienie, płazińce i grzyby.Organizm człowieka jest zarówno żywicielem pośrednim, jak i ostatecznym dla ponad pięćdziesięciu różnych pasożytów. Najwięcej jest wśród nich pierwotniaków, przywr i owadów, a także pajęczaków i tasiemców.
Wśród płazińców pasożytniczych wyróżnia się m.in. tasiemce (tasiemiec uzbrojony, nieuzbrojony, bąblowcowy, bruzdogłowiec szeroki) i przywry (motylica wątrobowa, przywra krwi). Wśród obleńców (nicieni) są glisty ludzkie, świńskie, psie, kocie i inne, włośnie kręte, owsiki, włosogłówki, tęgoryjce dwunastnicy i filaria Bancrofta.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Paso%C5%BCyt_wewn%C4%99trzny
Glistnica - co to takiego
Glistnica (askarioza, łac. ascariosis, ang. ascariosis) ? choroba pasożytnicza powodowana przez glisty.
Etiologia
Chorobę wywołuje glista ludzka (Ascaris lumbricoides), pasożyt jelita cienkiego człowieka. Podobne gatunki pospolite u innych ssaków mogą przypadkowo zarazić człowieka: są to glista świńska (Ascaris suis), glista psia (Toxocara canis) i glista kocia (Toxocara cati).
Epidemiologia
Jest najczęstszą w świecie robaczycą przewodu pokarmowego (około 1 mld ludzi zarażonych). Intensywne inwazje i powikłania glistnicy są przyczyną około 20 tysięcy zgonów rocznie na świecie. Najczęściej inwazje występują w krajach z nierozwiniętym problemem kanalizacji (w południowo-wschodniej Azji ponad 80%, w Afryce 34% populacji ? głównie dzieci). W Europie glistnicę stwierdza się sporadycznie, w Polsce także znikomo.
Objawy i przebieg
Glistnica objawia się:
ogólnym osłabieniem
zawrotami głowy
kaszlem
obrzękami twarzy
nadmierną pobudliwością
reakcjami alergicznymi
niedrożnością jelit w przypadku masowej infestacji.
Drogi zakażenia:
niedomyte warzywa, nawożone ludzkimi fekaliami
zanieczyszczona woda (np. z jeziora, rzadziej z basenu)
Leczenie
W leczeniu glistnicy stosuje się pyrantel, albendazol albo mebendazol. Przy masowej infestacji skuteczny jest cytrynian piperazyny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Glistnica