Obrabiarki - wiertarki stołowe
W świecie ploterów frezujących i specjalistycznych frezarek CNC czasem pozostaje nieco miejsca na nie tak wielozadaniowe maszyny, jednakże wielce wyspecjalizowane i potrzebne w niektórych przypadkach. Wiertarki stołowe są jednym z takich przykładów - ich zastosowanie jest ograniczone, ale jeśli już są potrzebne wykonują niezwykle precyzyjną pracę najwyższej jakości.
Całość opiera się na sztywnej konstrukcji ramowej i szynie prowadzącej wiertło tylko w jednym kierunku - góra-dół. Sprawia to że otwór jest zawsze w idealnej płaszczyźnie i taki jak średnica wiertła - bez niepotrzebnych odchyłek. Element który wiercony - przeważnie o większych gabarytach lub twardszym materiale, który uniemożliwia jego swobodną obróbkę w innych maszynach - jest tymczasowo usztywniany w ramie i dokładnie pozycjonowany, następnie wiertło wraz z chłodziwem i tubą odprowadzającą opiłki biorą się do pracy. Wszystko efektywnie i przede wszystkim precyzyjnie.
Ochrona podczas obrabiania
Uwaga! To bardzo ważne. Frezarka, blok, odciąg... wszystko bardzo dobrze, ale nie zapominajmy w tym wszystkim o człowieku i jego bezpieczeństwie. Jest parę rzeczy na które koniecznie trzeba zwrócić uwagę, jeśli chcemy zachować wszystkie palce.
Najważniejszą rzeczą są ochraniacze - na oczy, uszy, stopy i palce. Czyli okulary ochronne, nauszniki wygłuszające hałas, buty robocze z metalowymi noskami i grube rękawice. Mając to na sobie, jesteśmy w stanie przetrwać nieuniknione wypadki i ciągły hałas pracującej frezarki.
Ponadto, ważnym jest aby kontrolować to co i jak się robi. Gdy maszyna zatnie się na kawałku metalu, nie wyciągamy go gołymi rękami. Przy każdej awarii maszyny, przerywamy jej działanie. Gdy usterka dotyczy jej wewnętrznych mechanizmów, ponad to wyłączamy ją i odłączamy od zasilania. Miejmy to zawsze na uwadze, nasze kończyny niestety nie odrastają a model można wykonać ponownie.
Technologia wytwarzania aluminium
Parę słów o wytwarzaniu tego co skrawamy, w końcu skądś trzeba brać materiał, czyż nie? Wikipedia z pomocą:
Aluminium głównie pozyskuje się z boksytu. Urobek z kopalni trafia do zakładu wzbogacania, w którym boksyt przetwarza się w tlenek glinu. Pierwszymi operacjami są:
rozdrobnienie rudy do konsystencji piasku w młynie kulowym,
ekstrakcja tlenku glinu w trakcie procesu Bayera, w którym zmielony boksyt miesza się z wapnem palonym i wodorotlenkiem sodu.
Produkt umieszcza się w ciśnieniowych zbiornikach i podgrzewa się do 240 °C, w efekcie czego powstaje glinian sodu. Po odseparowaniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń od glinianu sodu w zbiornikach grawitacyjnych przeprowadza się hydrolizę. W obecności zarodków krystalizacji wytrąca się wodorotlenek glinu, który w procesie kalcynacji przeprowadza się w tlenek glinu.
W elektrolitycznym procesie Halla-Heroulta tlenek glinu zostaje przetworzony w wolny metal w wyniku:
rozpuszczenia tlenku glinu w elektrolicie, którym jest stopiony kriolit o temperaturze ponad 900 °C,
zanurzenia grafitowej anody do wanny i prowadzenia elektrolizy prądem o natężeniu setek tysięcy amperów.
Powstający metal opada na dno wanny w postaci płynnej i jest sukcesywnie usuwany.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aluminium